بهانهء زمستانی ترین بهار
برگی از نوشته های رهگذر از سر دلتنگی...بهانهء زمستانی ترین بهار
برگی از نوشته های رهگذر از سر دلتنگی...مرکزیت
منظومه ام را بر هم نریز
جهان جدیدم را دوست دارم
من
زمین
تو
کجای قانون طبیعت
سخنی از " مرکزیت" نداشتن چشمانت
به میان آمده!!!!!!
من و زمین
هر دو گرد تو
می گردیم
منظومه شمسی بهانه است!!!
اندوه
در جذبه ای که حاصل زیبایی شب است
رویای دوردست تو نزدیک می شود
بوی تو موج میزند انجا، به روی آب
چشم تو می درخشد و تاریک میشود
فروغ فروخ زاد
images
سنجاقک
گاهی یک
سنجاقک
به تو دل می بندد
و تو هر روز سحر
می نشینی لب حوض
تا بیاید از راه
از خم پیچک نیلوفرها
...
روی موهای سرت بنشیند
یا که از قطره آب کف دستت بخورد
...
گاه یک سنجاقک
همه معنی یک زندگی است
کیستی
کیستی که من
این‌گونه
به اعتماد
نام خود را
با تو می‌گویم
کلید خانه‌ام را
در دستت می‌گذارم
نان شادی‌هایم را
با تو قسمت می‌کنم
به کنارت می‌نشینم و
بر زانوی تو
این‌چنین آرام
به خواب می‌روم؟
.
.
.
کیستی که من
این‌گونه
به جد
در دیار رویاهای خویش
با تو درنگ می‌کنم؟
.................
احمد شاملو