سرای بی کسی...

    

درین سرای بی کسی،کسی به در نمی زند
به دشت پر ملال ما، پرنده پر نمی زند

کوک کن ساعت خویش

کوک کن ساعتِ خویش !

اعتباری به خروسِ سحری ، نیست دگر

دیر خوابیده و برخاسـتنـش دشـوار است

somebody's me

 

                     You, do you remember me                   

                Like I remember you              

دوست داشتن

امشب از آسمان دیده ی تو

روی شعرم ستاره می بارد

تو

بیمارخنده های توام، بیشتر بخند!

خورشید آرزوی منی، گرمتر بتاب!

"فریدون مشیری"